door Murali | sep 5, 2021 | Murali
En toen ontwaakte ze. De vrij(e) vrouw in mij…..
Krachtiger dan ik dacht. Rauwer dan ik durfde. Passievoller dan ik wist. Vrijer dan ik
vermoedde. De weg was lang en bochtig. Krochtig. Intens pijnlijk om heel eerlijk te zijn. Al
het innerlijk werk dat ik deed. Al zoveel jaren. En dan nog. Het loslaten van mijn geliefde. Het verlies en de wond aankijken waar ik hem blijkbaar voor had gestopt. Nóg dieper voelen? Nóg eerlijker kijken? Nóg sterker worden?
In volle glorie
Diep helende bewustzijnsreizen en lichaamswerk-sessies brachten mij de afgelopen
maanden in lagen van mijn vrouw zijn waar het mannelijke niet lief, niet respectvol, niet
afgestemd of eigenlijk gewoon, ronduit grof is geweest. Verdrongen, vergeten, verloren
weten, vergane vrouwelijke glorie. En daar, op de bodem van verlatenheid, op de bodem
van vernedering, daar waar ik vertrokken was in de hoop nooit meer terug te hoeven
keren, klikte er iets terug. Ik ben er nog. Verdomme! Ik ben er nog! Ik ben er óók nog!
Mijn lijf, mijn bodem, mijn bestaansrecht, mijn leven! Mijn seks. Mijn ziel. Mijn levenskracht. Mijn vermogen om te zijn, te staan, het leven voluit te genieten, de liefde voluit te bedrijven, mijn lied voluit te zingen, mijn gave voluit te geven.
Ik ben er nog. Ik zak twee etages dieper in mijn lijf. Dat is nieuw!
Is dit incarneren?
Nieuw leven vult mijn bekken. Passievol. Sensueel. Vurig soms. Stevig en toch zacht. Een nieuw universum opent zich. Het voelt als vrouw zijn. Heel lekker! M’n voeten worden warmer. Levender. Gevoeliger.
(Ach meisje, lief meisje… wat waren je voetjes koud!
Wat was je ver vertrokken. Kom maar lieverd, kom maar bij mij. Ik draag je. Ik ken je. Ik ben je!
Kom maar bij mij)
Ik leer haar dragen. Ik leer haar echt dragen. Genade!
Een nieuw contact met de elementen wordt wakker. Ik voel de aarde onder mijn voeten, zo levend. Sensueel haast. Het zachte vuur in mijn bekken. Als ik ’s morgens mijn dagelijkse duik neem in het koude meer geniet ik van de streling van het water langs mijn blote huid. Ik adem diep in, er komt wat lucht, wat ruimte en speelsheid vrij. Zou dit incarneren zijn? Zou dit mezelf zijn zijn?
Wij hebben een stem!
Ik schrijf een lied om met heel veel zusters voluit te zingen op het Lorelei festival:
Ik ben lucht, en ik ben water
Ik ben godin, ik ben natuur
Breng mijn licht diep in de aarde
Ik ben leven, ik ben vuur!
Luister hier naar Dank het leven, dank het leven
We zingen! God wat zingen we heerlijk! We hebben een stem. We brengen iets van waarde in de wereld. Onze muziek. Onze overvloed. Onze vreugde. We rijpen. We groeien. Van binnenuit. Totdat we overlopen. Tot onze stem niet anders kan dan zingen van de diepte die we voelen. De schoonheid die we weten. De verbinding die we kennen.
We vechten niet. Nee alsjeblieft, laten we niet meer vechten. Laten we nieuwe wegen vinden om elkaar te verstaan. Het vrouwelijke en het mannelijke. In onszelf. In elkaar. We hebben elkaar zo hard nodig! Laten we sámen zingen!
Je mag meezingen, hoeft niet. Maar ik weet. Hoe intens de wereld verlangt naar jouw lied. Naar jouw stem. Naar jouw weten. Ik weet hoezeer jij verlangt naar jouw vrijheid, jouw rauwe pure echtheid, jouw menszijn en jouw god zijn. Jouw vrouw zijn. Jouw man zijn. Ik weet hoe graag je wilt zingen. Helemaal voluit, vrij-uit, jezelf zingen! Ik weet, en ik neem je mee, als jij wilt, door de modder die we steeds weer door ploeteren om de lotus te laten wortelen die daaruit groeien wil. Ik zal je niet redden. Maar naast je staan. En jouw licht weten. Totdat jij het weer weet. En ervan zingen zult.
(Luister hier naar: Flor de Lotus
Weet je welkom
Het nieuwste aanbod vind je op murali.nl
door Murali | jul 14, 2021 | Murali
En denk niet dat je de loop van de liefde kunt bepalen,
Want de liefde bepaalt, zo zij je waardig acht, jouw loop.
Kahlil Gibran
Aan grootheidswaan heeft het mij nooit ontbroken. Ik meende wel iets te weten over
‘overgave’ maar ondertussen zat ik zelf stevig aan het roer in de hoop de loop van het leven
te kunnen bepalen. Ik wist toch waarlijk wel beter dan het leven zelf hoe de dingen dienden
te lopen. Ik sjorde wat hier. Manipuleerde wat daar. Duwde wat zus. En trok wat zo. Maar
het leven liet zich niet manipuleren, daar komen we in deze tijd allemaal genadeloos achter.
Hoewel… genadeloos?
Crisis of kans?
Ik lees ‘De grote sprong’ van Hans Korteweg. Wat een genadevol boek in deze tijd! Het gaat
erover het fenomeen ‘crisis’ als een gevaarlijke kans dan wel een kansrijk gevaar te bezien.
Het gaat over mij en over de tijd waarin wij leven waarin voor iedereen zoveel vormen en
structuren voortdurend wegvallen en veranderen. Waarin we steeds weer moeten
schakelen omdat we het weerbarstige leven maar niet onder controle krijgen. Waarin we
zondebokken zoeken om niet te hoeven aanvaarden wat we niet kunnen veranderen.
Waarin we moedige stappen zetten daar waar we wel iets kunnen veranderen. Het gaat over
hoe een crisis ons het vermogen uit handen slaat om ons vast te grijpen aan de vorm, aan de
tijd, aan de heilige huisjes die we bouwden in de hoop dat het ons veiligheid en vooruitgang
zou brengen. Het gaat over durven loslaten, durven springen, over het roer uit handen geven aan de grote Bestuurder zelf. Het gaat erover dat ik mij geen gesneden beeld kan maken van hoe mijn werkelijkheid moet zijn. Het vraagt of ik me over durf te geven aan het leven zelf. Ik heb zoveel
weerstand geboden! Ik had het allemaal zo anders voor me gezien!
En ik dan?
Losgelaten. Terug naar alleen. Opnieuw beginnen. De dagen zijn vol. Maar stil. Erg stil. Vanuit mijn tunnelvisie lijkt ineens ieders leven te stromen, ieders liefde te bloeien, ieders praktijk te groeien, en vraagt mijn kleine ik zich morrend af: ‘En ik dan?’ ‘Heb ik niet meer verdiend dan dit?’ Dan onderhandel ik met God… ‘Als ik nou dit, krijg ik dan van jou dat?’ Of ik roep boos: ‘Waar ben je nou God? Waar hang je nou uit moeder Universum? Jij zou toch voor mij zorgen?’ Of ik verdwijn in schuld en schaamte: ‘Zie je… ik kan dit niet! Weer mislukt. Ik ben de liefde niet waardig. Er is iets flink mis met mij.’ Alles komt voorbij. Het heet rouw geloof ik. Of weerstand. Het heet crisis. Het is wat het is. En het antwoord is aan mij.
Het antwoord is aan mij
Het antwoord is aan mij!! ‘Al het ongewenste dat ons overkomt, biedt de
mogelijkheid tot nieuw leven. Alles. Er is geen zinloos lot. Het wordt pas zinloos als wij niet
de sprong wagen.’ zegt de Grote Sprong. Soms is het lot genade in vermomming lees ik. Het is aan mij. Spring ik of houd ik vast? Geef ik me over aan een wijsheid die ik niet (be)grijpen kan of blijf ik klagen? Laat ik mij door de Grote Moeder in het vuur leggen om alles te verbranden wat mij niet dient of blijf ik mijzelf eruit redden? Durf ik een beetje dood te gaan in deze stilte? Durf ik te vallen, dieper en dieper in mijn eigen bekken, naar het plekje waar de diepste verlatenheid wacht op mijn eigen liefdevolle aanwezigheid? De belofte die De Grote Sprong mij geeft is hoopvol. Ik citeer hem al jaren aan mijn cursisten. Zo mooi! Zo betekenisvol. Misschien begrijp ik nu pas echt wat het vraagt.
Een mens die de sprong waagt, wordt een instrument dat bespeeld wordt door de grote
adem van het leven. De eigenaardigheden en restricties van de persoonlijkheid worden dan
getransformeerd tot mogelijkheden waardoor de stille stem van het leven op een eigen
manier klank kan aannemen. De persoonlijkheid die vibrerend gehoor geeft aan de grote
adem, begint in woorden en handelen de levensmelodie ten gehore te brengen als het
instrument dat zij is.
Gehoor geven aan de grote adem.
Mijn persoonlijkheid in dienst van het grotere.
Wil ik dat? Durf ik dat? Uw wil geschiede?
God zegene de sprong!
- Aanstaande donderdag zingen we in de laatste Singing Sister Circle van dit seizoen vol overgave over …… Overgave. Zing je mee? Live of via Zoom. Welkom!
- Verder lees je hieronder ons aanbod voor het najaar. Op 11 september begint al de Kwint: onze introductiecursus nieuw stijl. En weet je heel welkom om kennis te komen maken op 19 september, dan vertellen we je graag meer en kun je ervaren hoe wij werken.
- Nieuw in het aanbod is een weekend Healing ceremonies en Stembevrijding. Erg aan te bevelen voor wie diep wil duiken in zijn/haar helingsproces.
Met stille groet,
Erica
mede namens Monique
Singing Sister Circle
15 juli live in Zutphen of via Zoom bij jou in de huiskamer: soul singing, stembevrijding, mantra zingen, stilte, zijn. Om elkaar en onze vrouwenstemmen samen te laten klinken en elkaar te ontmoeten, te bekrachtigen, te eren, te bemoedigen, te zien en te horen, te voelen en te vieren.
Data:15 juli 2021
Tijd: 20:00 tot 21:30 uur
Locatie: Online of studio Hartenkracht, Zutphen
Introductiedag 19 september
Kom kennis maken
Kennismaken met Erica en Monique en het volledige aanbod van Murali.
Locatie: Studio Hartekracht Zutphen
Tijden: 11.00 – 16.00 uur
Je kunt jehier aanmelden voor deze dag
Healing ceremonie
De ceremonies zijn open voor iedereen maar wij bieden voorrang aan cursisten en ex-cursisten.
Datum: 5 september (nog 3 plekken), 15-17 oktober (ceremonie en stembevrijding) of 19 november
De Vrij(e) Vrouw
Middels stem en dans jouw eigen vrouwelijkheid ontdekken en omarmen, jouw lichaam en jouw seksualiteit op een nieuwe manier ontmoeten en de kracht en magie van jouw vrouwelijke stem ontdekken. Vrij. Vrouwend. Omdat jij het bent.
- Blok 1: De kracht van jouw vrouwenlijn en sisterhood
Blok 2: De koningin en het meisje
Blok 3: De sensuele vrouw
Data: 8/9 oktober, 11/12 november, 13/14 januari
Locatie: Het witte kerkje in Lunteren
De Kwint: introductiecursus Vrije Zelfexpressie
Voor wie wil kennismaken met Vrije Zelfexpressie zoals Murali dat aanbiedt geven wij de mogelijkheid tot deze vijfdaagse introductiecursus. Deze geven Monique Neefjes en Erica Nap samen. De eerste drie dagen worden gegeven door Monique Neefjes en de afsluitende 2 dagen door Erica Nap.
Data: 11 september, 9 oktober, 6 november, 3/4 december 2021
door Murali | jul 7, 2021 | Murali
O verhoor mijn bede, dat ik nooit de zege moge derven van de aanraking des Enen in het spel der velen! – Tagore
Als allereerste heel heel veel dank voor al jullie liefdevolle reacties en steunende woorden! Wat een genade om de verbinding zo te voelen in rauwe tijden. Dankjewel!
Disconnectie
In het hele proces van de afgelopen tijd was er één moment van grote twijfel, van totale disconnectie met dat wat groter is dan ik en uitstijgt boven alle uitdagingen die het aardse leven mij biedt. Ik zag geen zin in de dingen en voelde me totaal verloren. In die ene split second realiseerde ik me dat hele volksstammen dagelijks leven met deze disconnectie. Ik realiseerde me dat we ons eigenlijk allemaal zo vaak niet verbonden voelen met de diepere gronden die ons dragen en de hogere waarheden die ons bezielen. Vanuit de onveiligheid en de verlorenheid die dat oplevert ontstaat een wereld van zoeken naar veiligheid en houvast. Van oppositie en polarisatie. Dat was altijd al zo, maar in deze tijd ligt het er wel heel dik bovenop. Alle verschillende opvattingen rond corona en vaccinaties drijven ons uit elkaar, drijven gezinnen uit elkaar, drijven gemeenschappen uit elkaar. Waar vinden we in dit alles de aanraking des Enen?
Verbinding
De aardse equivalent van eenheid is gelijkheid. De aardse equivalent van afgescheidenheid is het waarnemen van verschil en daarover oordelen. Waar vinden we die plek in onszelf, voorbij oordeel, voorbij mening, voorbij het bezweren van onze eigen angst? Waar vinden we de plek van eenheid en gelijkheid, van liefde en wederzijds begrip? Vanuit waar kunnen we ons verbinden in plaats van verdelen? Hoe kunnen we ons verbinden met een breder perspectief, op onszelf en op anderen?
We leven in een genadevolle tijd met vele poorten. Zingen is zo’n poort. Dansen is een poort. Proceswerk is een poort. En plantmedicijnen zijn een poort. Voor mij zijn zij van onschatbare waarde geweest (en nog steeds) om poorten in mijzelf te openen en verbindingen te leggen tussen het onuitsprekelijke en dat wat om woorden vraagt. Zij geven mij inzicht in waar ik sta in een groter geheel en waartoe de uitdagingen in mijn leven dienen. Zij geven mij hoop en helderheid als ik verdwaald ben in mijn beperkte visie. Zij helpen mij dieper voelen, harder huilen, dieper verwerken maar ook, hoger reiken, vollediger liefhebben en voller vreugdevol zijn. Zij geven mij niets wat niet al in mij is. Zij zijn slechts een spiegel voor alles wat ik in potentie ben maar verberg, alles waar ik in waarheid mee verbonden ben maar vergeet. Zij geven mij een genadevolle doorkijk. Maar ook niets meer dan dat. Het dagelijks leven blijft de werkplaats. Leven is nog altijd praktijkonderwijs. En gelukkig zijn er tempels! Om te bidden. Om te vieren. Om te huilen. Om te verbinden. Om stil te staan. Om te horen en om te zien. Tempels die ons een ruimte bieden in de veelheid van het praktijkonderwijs nooit de zege te hoeven derven van de aanraking des Enen.
Tempel
Dat gun ik mij. En dat gun ik jou. Op 3 en 4 juli bouwen we weer zo’n tempel in de vorm van een Healing ceremonie. Als je wilt is er nog plek voor jou. En op 8 juli zingen we weer in de Sister tempel. Als je wilt verbinden we ook met jou.
Bijzonder veel liefs van mij!
Erica
door Murali | feb 4, 2021 | Murali
Inside the chaos, build a temple of love – Rune Lazuli
Het veld zintuig
Diep in mijn cellen zit een groot verlangen een tempel te bouwen. Een plek van groei, van verbinding, van vreugde, van inspiratie, van gemeenschap en van toewijding aan het instrument dat wij allemaal zijn om ons hoogste lied te zingen. Tot nu deed ik dat in de trainingen, tijdens concerten of in ceremonies. Dat alles ligt stil…. nog een volle maand langer. Maar mijn verlangen ligt niet stil en ik evolueer mee. Dankbaar ontwikkel ik nieuwe zintuigen. Een veld-zintuig bijvoorbeeld.
Volgens mij werkt dat zo:
Trillen op helende golflengte
Alles in de natuur heeft een bepaalde trilling. Ons bewustzijn heeft ook een bepaalde trilling. Hoe hoger het bewustzijn, hoe hoger de trilling. Eenheid trilt zo hoog dat het niet meer trilt. Het is. Eén. Wij leven in een wereld van dualiteit waarin ons bewustzijn sterk is beperkt. Hierdoor is de herinnering aan ons ware ene Zelf grotendeels versluierd. Hoe beperkter ons bewustzijn, hoe lager onze trilling. Hoe ruimer ons bewustzijn, hoe meer onze waarneming in lijn komt met de werkelijkheid en dus… hoe meer licht wij zien en voelen in onszelf en in anderen. Dat wat stagneert in onszelf kan in een verruimd bewustzijn weer gaan stromen. Dat wat vergeten is in duaal bewustzijn kan in een verruimd bewustzijn weer herinnerd worden. Hoe meer bewustzijn, hoe minder stagnatie, hoe meer licht en harmonie, hoe meer vrede en vreugde! En laat dát nou zijn waar we allemaal naar verlangen. Omdat het is wie we ZIJN.
Een veld zie ik als een soort bubbel die trilt op een bepaalde golflengte. Die golflengte bevat informatie en een universele intelligentie waar we toegang toe krijgen als we in dat veld stappen. Alle intelligentie van het universum is al aanwezig, in ons. Een veld kan ons helpen ons te herinneren, die informatie wakker te maken, omdat het trilt op een bepaalde golflengte waarop wij onszelf afstemmen.
Feitelijk is dat wat er gebeurt als mensen zich aanmelden voor een cursus. Zodra de aanmelding gedaan en de intentie om deel te nemen volledig is stappen ze als het ware in het veld en is het werk begonnen. Ik vind het altijd weer wonderlijk hoe dat werkt en wat ik daarin terug krijg van mensen. Het veld begint alvast vóór hen te werken. Er gebeuren dingen, er komen ontmoetingen en inzichten die direct relateren aan de intelligentie waar dit veld voor staat.
Een tempel is een toewijding
Het hoogste doel van het Murali veld, dat waar deze bubbel voor staat, is: het kanaal dat jij bent openen en steeds meer beschikbaar maken voor het lied van universele liefde dat wacht op jouw stem, jouw talent, jouw levenservaring, jouw unieke zijn, om klank en vorm aan te nemen. Feitelijk nog altijd samen te vatten tot: vind het lied in je hart en zing het!
In dit vanwege beperkingen ineens sterker ontwikkelde veld-zintuig ontdek ik wat er mogelijk is, via Zoom, via de ether, via intentie, via verbinding op subtielere lagen. Ik ontdek dat het wel degelijk mogelijk is een tempel van liefde te bouwen te midden van de chaos waar we nu in leven. Dat begint van binnen. Daar waar ik mij verbind met de hoogste stem in mijzelf. Daar waar ik toegewijd ben die stem te horen en te volgen. In een Cursus in Wonderen staat:
De stem namens God komt vanuit je eigen altaar voor Hem. Zo’n altaar is geen ding, het is een toewijding.
Zo ook de tempel die wij verlangen te bouwen. Het is geen ding. Hij is niet ergens. Het heeft geen fysieke vorm. Het is onze gemeenschappelijke toewijding aan ons instrumentschap. In dat veld nodig ik je uit, op alle manieren die ik kan. Nu dan met onze wekelijkse zang ceremonie op zondagavond. Afgelopen zondag was het een groot feest om met zovelen samen te komen. Blijkbaar is de behoefte groot en voelen we allemaal dat het mogelijk is. Dat de beperkingen ons niet alleen beperken maar ook nieuwe laagdrempelige mogelijkheden geven ons bewustzijn te verruimen en daarmee onze levensvreugde te vergroten.
Zingend ontvangen
Aanstaande zondag schijnen we in onze ceremonie zingend en biddend licht op ons vermogen om te ontvangen, in volle dankbaarheid voor alles wat ons gegeven is, om van daaruit een week van geven en instrument zijn in te gaan, precies daar waar jij nu bent.
Weet je van harte welkom. Het veld is aan, je hoeft alleen maar in te loggen en je te voeden aan waar dit veld voor staat. De rest gaat van-Zelf. Hoe rijk is dat?
Inside this chaos, let’s build a temple of love!!!
Omdat het kan.
Hier vind je meer informatie en kun je je aanmelden
Het was mooi, heerlijk, vertederend, voedend en leerzaam. Dankjewel, aan jou en aan jouw team, Jacintha
Wow, betoverend mooi en zo licht en liefdevol! Dank je wel, ook Tara en Luca. Geweldig gespeeld, echt ontroerend prachtig. We vonden het zooo fijn! liefs!! Lila
Het was net alsof ik tegenover je zat, heerlijk weer samen te zingen. Janneke
Heel erg bedankt voor de mooie ontmoeting vanavond! Zelfs online via een scherm komt jouw en jullie warmte en prachtige muziek aan bij mij en schept een mooie verbinding zodat ik vanuit mijn hart lekker kon meezingen. Heb er zo van genoten en doe graag weer mee. Anna
Dankjewel voor de heerlijke vibe afgelopen zondag. Ik heb genoten. Geweldig dat jullie dit organiseren. Mooi dat dit voor nu zo kan. Cynthia.
En we hadden trouwens werkelijk prachtig geluid aangesloten op de JBL box. Lila
