Hoopvol tegen de klippen op
'Er was eens een wetenschapper die op zijn werkkamer bezig was met een project om de wereld te verbeteren. Zijn bureau lag vol met rapporten en wetenschappelijke tijdschriften en boeken. Zijn dochtertje wilde echter graag met hem spelen en kwam hem telkens storen....
Over vallen en zingend opstaan
Er is een plek in je waar je nooit gewond geraakt bent, waar er een zekerheid in je is, een naadloosheid, zelfvertrouwen en kalmte. En ik denk dat de bedoeling van gebed, spiritualiteit en liefde (en muziek) is telkens weer dat innerlijke heiligdom te bezoeken. John...
De schreeuw van het kind in ons
Als volwassenen hebben we de verantwoordelijkheid om op te komen voor kinderen en ervoor te zorgen dat hun stem niet verloren gaat in het grotere geheel. Zij verdienen het omgehoord te worden. - Liesbeth Zegveld Diep onder de indruk en tot tranen geroerd door de...
Was het maar altijd zo…
Er zijn poorten in de hemel die alleen voor gezang openen.- De Zohar “Het was heel lastig om na jouw concert de volgende dag naar m’n werk te gaan” zegt een vriendin als ik haar spreek na 10 april. Ik vraag door. “Ja, die wereld lijkt zo ver af te staan van de...
Echt waar…Nog 100 dagen!
Ik was al even stilDe wereld ging zo snelJe las me nietMaar ik ben er welIk schrijf een boekIk dicht een liedIk luister stil Dat zie je nietMaar strakjes, als de tijd weer rijpDan zing ik onomwondenDe parels die ik hier voor onsIn stilte heb gevonden Want......
Mijn eigen reis van OH naar OHM…
Het is een langzaam en smartelijk proces, het groeien naar werkelijke innerlijke zelfstandigheid. Het steeds zekerder weten dat er bij anderen geen toevlucht voor je is. Dat anderen even onzeker en hulpeloos zijn als jijzelf. Dat jij altijd de sterkere zult moeten...
Oei, ik groei….
Het leven schudt je wakker, snoeit je, breekt je, stelt je teleur.. Maar geloof me, dat is er allemaal om jouw mooiste zelf geboren te laten worden… Bert Hellinger Groeien is angstigToen mijn kinderen klein waren las ik het boekje 'Oei, ik groei'. Het...
En toen ontwaakte ze….
En toen ontwaakte ze. De vrij(e) vrouw in mij…..
Krachtiger dan ik dacht. Rauwer dan ik durfde. Passievoller dan ik wist. Vrijer dan ik
vermoedde. De weg was lang en bochtig. Krochtig. Intens pijnlijk om heel eerlijk te zijn. Al
het innerlijk werk dat ik deed. Al zoveel jaren. En dan nog. Het loslaten van mijn geliefde. Het verlies en de wond aankijken waar ik hem blijkbaar voor had gestopt. Nóg dieper voelen? Nóg eerlijker kijken? Nóg sterker worden?
De grote sprong…
En denk niet dat je de loop van de liefde kunt bepalen,
Want de liefde bepaalt, zo zij je waardig acht, jouw loop.
Kahlil Gibran
De aanraking des Enen
O verhoor mijn bede, dat ik nooit de zege moge derven van de aanraking des Enen in het spel der velen! – Tagore